Í neyð

Þegar allt annað þrýtur er neyðarbjörgin geymd á bak við gler og lítill hamar við hliðina á svo hægt sé að brjóta glerið.

Ég held að þetta hafi verið hugmyndin á bak við þennan kassa þegar hann var settur upp.

En hvernig á að brjóta glerið þegar hamarinn er á bak við glerið.

Gul brekka

Við Elliðavatn er þessi litla hæð. 

Sóleyjarnar eru næstum því nógu margar til að láta grasið hverfa.

Af hverju eru sumir staðir fullir af sóleyjum á meðan aðrir staðir eru fullur af fíflum?

Fuglalíf

Ég hef aldrei haft neitt á móti máfum.

Máfar eru sjófuglar og eiga heima á sjónum.

Á bílastæði langt frá sjónum hafa tveir máfar fundið sér nýjar veiðilendur.

Yfirfullar ruslatunnur þýða að þar er nóg að borða.

Ef eigandi ruslatunnanna myndi tæma tunnurnar áður en þær verða yfirfullar, þyrftu fuglarnir að finna sér nýjan stað til að vera, borða og drita.

Turnar

Á nokkrum stöðum í borginni gróðursettu menn stál og steypu, bættu við gleri og upp spruttu turnar.

Ég hef alltaf verið hrifin af turnum en sumstaðar sjást turnarnir ekki fyrir öðrum turnum.

Óteljandi

Eyjurnar í Breiðafirði eru óteljandi.

Þegar ég fór með Baldri yfir Breiðafjörð, tók ég eftir því að sólin speglaðist í vatninu og myndaði óteljandi stjörnur.

Eina vitið

Fyrir þá sem vilja sumarbústað með flott sjávarútsýni og passlega langt í næsta hús, þá er viti eina vitið.

Stíflan

Stundum held ég að Elliðaárdalurinn sé segulmagnaður.

Ef ég hjóla einhversstaðar nálægt honum enda á alltaf  í dalnum.

Það vantar eitthvað

Ég átti leið um Sandgerði nýlega.

Í fjörunni tók ég eftir því að það vantaði eitthvað.

Þegar ég skoðaði gamlar myndir sá ég svarið.

Dúfur

Ég veit um nokkra sem hafa verið í bréfdúfnarækt.

Safna saman dúfum, geyma þær í kofum og senda einstaka bréf með þeim.

Ég man eftir tveim forföllnum dúfnamönnum sem fóru nýfermdir með strætó alla leið upp í Breiðhol og fjárfestu þar í forláta dúfu.  Ég man ekki hvort hún var ættbókarfærð en fyrir þá sem voru í bréfdúfum þótti þetta einstaklega merkilegur fugl.

Svo skipti engu máli hvaða strætó þeir reyndu að taka til baka.  Allir bílstjórarnir neituðu að taka þá inn í vagninn með lifandi dúfu í skókassa.

Drengirnir þurftu að ganga  með dúfum alla leið vestur á Seltjarnarnes.  Mig minnir samt að þeim hafi þótt fuglinn hverrar krónu og hvers skrefs virði.

Ég efast um að þessar dúfur hafi verið sendar með bréf.

Hvalfjörður

Einhver sú besta samgöngubót sem Íslendingar hafa fengið voru göngin undir Hvalfjörð.

Bæði vegna þess að leiðin styttist um helling en ekki síður vegna þess að núna er hægt að fara um Hvalfjörðinn laus við alla umferð og njóta þess hversu frábær fjörður þetta er.